Czy wystarczy podłączyć pacjenta do gniazdka elektrycznego, aby wywołać określone, pozytywne skutki medyczne? Tak może wydawać się laikom, jeśli chodzi o zastosowanie w praktyce terapii elektrowstrząsami.
Niemniej, jeśli szpital lub gabinet lekarski stosuje taką metodę leczenia, odbywa się ona w ściśle kontrolowanych warunkach, najczęściej w znieczuleniu. Pacjent nie cierpi, ale energia elektryczna przepływająca przez jego mózg może likwidować lub niwelować skutki różnych chorób, mani, a nawet uzależnień. Jak to działa?
Terapia elektrowstrząsami polega na inicjowaniu napadów drgawkowych. Jest to mechanizm leczenia indukowany prądem elektrycznym o niskim napięciu. Naukowcy nie są w stanie w sposób jednoznaczny powiedzieć, dlaczego dochodzi do leczenia pacjentów ze schorzeniami reumatycznymi, chronicznym bólem czy z uzależnieniami w takim wypadku.
Niemniej, prąd może powodować między innymi gwałtowne uwolnienie neuroprzekaźników w mózgu, zwiększenie aktywności receptorów czy pobudzenie zaburzonej wymiany nerwowej pomiędzy podwzgórzem, a przysadką mózgową. Stąd też może wynikać inna percepcja dolegliwości bólowych lub uzależnienia przez pacjenta.
Przenikanie prądu przez organizm człowieka może wywoływać zjawisko natychmiastowego podgrzewania narządów wewnętrznych i zewnętrznych. Zjawisko to nosi nazwę diatermii i wywoływane jest z wykorzystaniem przenikania przez organizm człowieka prądów szybkozmiennych. Leczenie stosuje się w wielu schorzeniach reumatycznych, w chorobach ginekologicznych czy w przypadku podagry. Terapia prądem pozwala na przedczaszkową stymulację neuronów, co znajduje zastosowanie w terapii uzależnień.
To nic nie boli!
Wykorzystanie u pacjenta terapii prądem tylko brzmi radykalnie, ponieważ w rzeczywistości elektrowstrząsy podaje się pacjentom w znieczuleniu ogólnym oraz po podaniu środków zwiotczających mięśnie. Dzięki temu ta forma terapii została ucywilizowana i w znacznie mniejszym stopniu u pacjentów notuje się drgawki mięśniowe.